Hij schaduwt mij

Sinds we samen zijn voelt het leven lichter.

De last van de dagen kunnen we samen dragen.

Maar ook neemt hij een onzichtbare, alleen voelbare rol in mijn leven.

“Hij schaduwt mij,” vertelde ik op een dag aan iemand.

Hij is een stille aanwezigheid die mij volgt en, zonder dat ik het altijd bewust doorheb, deuren voor mij opent en me een klein zetje geeft als ik dat nodig heb. Hij is niet altijd van de woorden, meer van het doen — met rust het doen.

Een rustige, warme schaduw die mij volgt. Die zachtjes in mijn oor fluistert dat het oké is.

Af en toe verschijnen er activiteiten in mijn agenda en met rust ga ik erin mee. Ik stap in de auto zonder precies te weten waar we naartoe gaan.

En dit alles zorgt ervoor dat ik meer ruimte heb voor waar ik goed in ben. Hoe meer ik die plek inneem, hoe meer hij van mij ontvangt. Hoe meer hij van mij ontvangt, hoe meer hij mij weer kan geven.

Zo komen we stap voor stap meer op onze eigen plek. Een plek die voelt als uitademen.

Als man en vrouw geef je door te doen en te zijn wie je echt bent. Je man heeft er niets aan als jij zegt dat je iets wilt, terwijl je het niet wilt. Hij houdt van jou, dus jouw geluk is ook zijn geluk. Als jouw licht overstroomt, zal hij het kunnen ontvangen.

Hij zal voelen wanneer je jouw woorden feller wil doen lijken dan het licht van je hart.

Ga met rust op je plek staan, omarm wat je verlangt en straal dat uit met je woorden. Dan zal ook hij met meer rust op zijn plek staan.

Liefs,
Renske ❤️